Op 10, 11 en 12 februari 2017 organiseerde Het Nationale Ballet haar eerste internationale conferentie “Positioning Ballet”. De conferentie had als doel de internationale top van de balletwereld bijeen te brengen, om ideeën uit te wisselen, te debatteren en reflecteren over de toekomst van het ballet, aan de hand van drie actuele thema’s:

• Erfgoed: hoe gaan we met het groeiend erfgoed om? Wat brengt een balletgezelschap op het toneel en waarom?

• Diversiteit: hoe wordt ballet meer een afspiegeling van de kleurrijke samenleving zoals we die nu kennen?

• Identiteit: Hoe ziet het balletgezelschap van de toekomst er uit?

Diversiteit in het ballet, oftewel in de context van deze conferentie: het gebrek aan zwarte dansers in het professionele ballet.

Om het thema diversiteit verder uit te werken en vorm te geven heb ik samengewerkt met Het Nationale Ballet. Ik heb ervoor gezorgd dat Theresa Ruth Howard (voormalig danseres van Dance Theatre of Harlem, docente klassiek ballet aan o.a. de Ailey school en Joffrey Ballet School, én oprichtster van MOBBallet: Memoires of Blacks in Ballet) naar Nederland kon komen om de keynote speech van het thema diversiteit te presenteren:

Paneldiscussie

Zelf nam ik, samen met Kevin McKenzie (artistiek directeur van het American Ballet Theatre), Alistair Spalding (artistiek en algemeen directeur van Sadler’s Wells), Tamara Rojo (artistiek directeur van het English National Ballet) en Paul Liburd (voormalig danser van het Scottish Ballet en dansdocent) deel aan de paneldiscussie over dit onderwerp. Hier heb ik ook over mijn ervaring m..b.t. het verzoek om mij lichter te schminken voor diverse balletten tijdens mijn carrière bij HNB verteld.

Voorlopige aanbevelingen en vragen die er n.a.v. de paneldiscussie uitgesproken zijn:

• If we want to become more inclusive as an art form and diversify ballet companies, we should increase racial and ethnic representation in ballet in an integral way, by looking at the staff, the board members, the choreographers, the dancers, the repertoire and the audience, outreach and education programmes.

• We should question our preconceived notions about what a ballet company is supposed to look like. ‘I do think we really are ready to break the line, you know. The white acts of the ballets are not really about white people; they’re about white tutus, they’re about dead people, they’re about... a group of people who are in the same status of being, as opposed to what they actually look like.’

• To achieve more diversity, artistic directors have to think about their approach, strategies and goals within their organisation. The gatekeepers decide on the terms and on the extent of inclusiveness in the profession. But if we don’t really question our codes, nothing will change.

• What and whom does ballet represent? ‘Ballet is based on very Eurocentric aesthetic values.’ ‘Very often – too often – it represents an idealised version of reality. That doesn’t always resonate with the social reality of the companies.’

• Can we have more than one definition of physical and artistic excellence? Can the classical canon still be representative of our modern-day societies?

• Should we detach the classical technique from the repertoire and its stereotypes?

• Are we ready as an art form to be far more inclusive in who we represent, and to create roles for people with learning disabilities or physical disabilities too?

Meer over mijn eigen ervaringen binnen de professionele ballet- en danswereld kun je lezen in de volgende artikelen:

In de media

Het video verslag “Push for diversity” op Al Jazeera: Directors of ballet companies from around the world have traveled to Amsterdam to discuss the future of the artistic dance. Al Jazeera went along and found one of the items up for discussion is diversity.

Video impressie van de gehele conferentie:

Overige verslagen: